یامهدی ادرکنی

آخر سال است و بی جیره و مواجب مانده‎ایم ـــــــــــــ باز هم در کارِ خود، از هر جوانب مانده‎ایم

هر چه قدری که صلاحِ ماست آن را لطف کن ــــــــــــــ دستِ خالی در پی لطفی مناسب مانده‎ایم

غالباً با گریه ما احساس سیری می‎کنیم ــــــــــــــــ چند وقتی می‎شود بی‎قوت غالب مانده‎ایم

پای‎ِما امسال هم در خیمه‎ی تو وا نشد ــــــــــــ عذر می‎خواهیم اگر جزء اجانب مانده‎ایم

کاش این خانه تکانی‎ها به دل‎ها می‎رسید ــــــــــــــــــ نفس‎ها خاکی و ما، در این مراتب مانده‎ایم

یا مهـــــــــــــــــدی جان...مولای مهربانم....شاهـد دلتنگی هایم....

با کدامین قلـــــــم نام تو را بنویسم؟!
با کدامین صــــــدا تو را بخوانم؟!
با کدامین آبــــــرو صدایت کنم؟!
با چه نوایــــــی استغاثه کنم؟!
با چه رویــــــی نگاهت کنم؟!
نامه اعمالـــــم را می خوانی شرمنــــــده ام...........
لطـــف می کنی شرمنـــــــده ام............
نگاهـــــــم می کنی شرمنــــده ام.........
گر نگاهـــــم نکنی هم شرمنـــــده ام.......
تو برای ما آمــــده ای و ما ..........
باید تو را طلبــــــــــ کنیم اما ..........
نمی دانم چه بگویم ؟؟؟؟؟
نیازی نیست تو همـــــه را می دانی
هر آنچه...